Σεισμική Συμπεριφορά Παλαιού Τύπου Υποστυλωμάτων ΟΣ υπό Ανακυκλιζόμενη Φόρτιση

Το σύγχρονο δομημένο περιβάλλον στα αστικά κέντρα της Μεσογείου κυριαρχείται από κτίρια οπλισμένου σκυροδέματος (Ο.Σ.) είτε αποτελούμενα από μικτό σύστημα φερόντων στοιχείων, είτε αμιγώς πλαισιακού τύπου. Περίπου το 70% έχει χτιστεί με τους προ του 1985 Κανονισμούς, και σήμερα θεωρούνται περιορισμένης σεισμικής ικανότητας επειδή δεν ικανοποιούν τις σύγχρονες αντιλήψεις αντισεισμικού σχεδιασμού. Εικάζεται ότι σε ενδεχόμενο ισχυρό σεισμό πολλά από αυτά τα κτίρια είτε θα αναπτύξουν σημαντική βλάβη είτε και κατάρρευση, σε επανάληψη των τραγικών συμβάντων που έχουν παρατηρηθεί στο παρελθόν σε πολλά αστικά κέντρα της περιοχής με πολλά θύματα (π.χ. Πάρνηθα Αθήνα και Ιζμίτ της Τουρκίας το 1999, L’Aquila Ιταλίας το 2009, Αίγιο 1995, Σεισμός Τουρκίας-Συρίας 2023). Στην παρούσα εργασία, διατμητικώς κρίσιμα υποστυλώματα (τόσο ορθογωνικά όσο και κυκλικά) από πειραματικά αποτελέσματα της βιβλιογραφίας προσομοιώθηκαν με μη γραμμικά μέλη συγκεντρωμένης πλαστικότητας, χρησιμοποιώντας τα αποτελέσματα της ανάλυσης ροπής-καμπυλότητας αλλά και τέμνουσας-διατμητικής παραμόρφωσης κυκλικών και ορθογωνικών διατομών με βάση τη θεωρία διαγώνιου θλιπτικού πεδίου. Η σύγκριση μεταξύ της αριθμητικής και της πειραματικής ανακυκλιζομενης πλευρικής απόκρισης των υπο εξέταση υποστυλωμάτων από οπλισμένο σκυρόδεμα δείχνει την αποτελεσματικότητα της μοντελοποίησης που υιοθετήθηκε.

Κωνσταντίνος Μεγαλοοικονόμου, Βαγγέλης Πάτσης, Γεώργιος Μαρούλης, Αριστείδης Παπαχρηστίδης